1 دی 1388 / 5 محرم 1431 / 22 دسامبر 2009

يوسف كلاهدوز ازسرداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درقوچان متولد شد. كلاهدوز ازجواني همواره سعي داشت فرهنگ غني اسلامي را درمحيط زندگي اجتماعي خود و ديگران گسترش دهد. شهيد كلاهدوز پس ازپيروزي انقلاب اسلامي با عزمي راسخ‎تر به راه خود ادامه داد. او بعد ازآغاز جنگ تحميلي رژيم بعثي عراق عليه جمهوري اسلامي ايران به جبهه‎هاي جنگ شتافت و سرانجام به فيض شهادت نائل آمد و بعنوان سردار حماسه ثامن الائمه نامش جاويدان شد.

پس از آن كه دولت روسيه به خاطر استخدام مورگان شوستر آمريكايي به عنوان خزانه‏دار كل كشور در ايران، به دولت صمصام‏السلطنه اولتيماتوم داد، مجلس شوراي ملي اين اولتيماتوم را نپذيرفت. در نهايت با فشار و تهديد روس‏ها مبني بر تصرف تهران، دولت ايران ناچار شد كه اولتيماتوم را قبول كرده، مورگان شوستر را معزول نمايد. در آن هنگام كه بين مجلس و دولت، درباره رد يا قبول اولتيماتوم، مذاكره و گفتگو جريان داشت، قواي نظامي روسيه به اقدامات وحشيانه‏اي در چند شهرستان دست زدند. در تبريز بين ماموران نظميه و سربازان روس، زد و خورد روي داد و به كشته و زخمي شدن تعدادي از دو طرف انجاميد. شهر تبريز در نهايت در پنجم دي ماه آن سال به اشغال كامل نيروهاي روسيه درآمد و سربازان روسي در تبريز در سطحي وسيع دست به كشتار مردم زدند. روس‏ها به وضع دلخراشي عده‏اي را با نفت و بنزين آتش زدند، دسته‏اي را در تنورِ آتش، سوزاندند و چند روز بعد، ثقة الاسلام تبريزي، عالم بزرگ آن شهر نيز به همراه عده‏اي ديگر از مشروطه خواهان، توسط روس‏ها به دار آويخته شدند.

بانك ملي ايران تا سال 1339 ش كه قانون بانكي و پولي كشور به تصويب رسيد، داراي حق انحصار نشر اسكناس بود و علاوه بر عمليات يك بانك تجارتي، وظايف بانك مركزي كشور را نيز بر عهده داشت. سرانجام به موجب قانون هفتم خرداد ماه سال 1339 ش ، عمليات بانك ملي به دو قسمت تقسيم شد و آن قسمت كه مربوط به حفظ ارزش پول و تنظيم اعتبارات و حق انحصار انتشار اسكناس و پول فلزي مي‏باشد به بانك مركزي ايران واگذار گرديد. همچنين قسمت عمليات تجاري و اداره كردن صندوق پس انداز و... مانند سابق به عهده بانك ملي ايران باقي ماند. اين قانون از اول دي ماه 1339 ش به طور رسمي به اجرا درآمد.

در اول دي ماه 1350 ش، واحد مركزي خبر با عنوان خبرگزاري راديو و تلويزيون ملي ايران در چارچوب واحد اطلاعات و اخبار، كار خود را آغاز كرد. وظيفه اين واحد، كسب خبر، تهيه عكس‏ها و تصاوير خبري از خبرگزاري‏هاي خارجي و دريافت خبر از سوي خبرنگاران داخلي در تهران و شهرستان‏ها و انتشار آن از طريق راديو، تلويزيون و مطبوعات بود. اين واحد از بخش‏هاي مختلفي از قبيل اخبار داخلي، اخبار شهرستان‏ها، اخبار خارجي و... تشكيل شده بود. اخبار دريافتي از داخل كشور و سراسر جهان، پس از ترجمه، تنظيم و بازبيني، براي كاربران داخل و خارج ارسال مي‏شد. خبرگزاري راديو و تلويزيون ايران كه بعدها به واحد مركزي خبر تغيير نام داد به ويژه پس از پيروزي انقلاب اسلامي، از خبرگزاري‏هاي مهم خاورميانه و حتي قاره آسيا محسوب شده و هم اكنون در كشورهاي فرانسه، انگلستان، آلمان، روسيه، مالزي، ژاپن، پاكستان، هند، تاجيكستان، آذربايجان، تركمنستان، بوسني، سوريه، لبنان و تركيه و... داراي نمايندگي مي‏باشد. هزينه‏هاي اين خبرگزاري را دولت تهيه مي‏كند اما واحد مركزي خبر در اجراي وظايف، استقلال نسبي دارد.

با آغاز جنگ تحميلي، بسياري از مناطق مرزي جمهوري اسلامي ايران اشغال شد و يا در تيررس مستقيم آتش دشمن بعثي قرار گرفت. در اين ميان، شهر مقاوم آبادان كه از همان اوان جنگ از سه طرف محاصره شده بود، همچنان به صورت پراكنده مقاومت مي‏نمود. در اين شرايط، هواپيماهاي عراقي، به طور مرتب اين شهر و ساير شهرهاي مرزي را بمباران مي‏كردند. در اولين روز زمستان 1359، سه فروند هواپيماي توپولوف و ميگ عراقي به آسمان آبادان تجاوز كرده و مناطق مسكوني اين شهر را هدف قرار دادند. خانه‏هاي مسكوني بسياري ويران شد و گروهي از مردم بي‏گناه به شهادت رسيده و يا مجروح شدند. با اين حال دو فروند از هواپيماهاي عراقي، در بازگشت توسط جنگنده‏هاي ايراني مورد هدف قرار گرفته و متلاشي شدند.

شهيد مجتبي استَكي، در سال 1334 ش در شهركرد به دنيا آمد. وي پس از گذراندن دروس دبيرستان وارد دانشگاه شد و از انيستيتو تكنولوژي اهواز فارغ التحصيل گرديد. شهيد استكي، پيش از انقلاب با تشكيل جلسات مذهبي به ارشاد مردم مي‏پرداخت و به سازماندهي نيروهاي انقلابي در جريان تظاهرات ضد رژيم اهتمام مي‏ورزيد. اين شهيد گرانقدر پس از پيروزي انقلاب اسلامي، به عضويت كميته انقلاب اسلامي و دادگاه انقلاب اسلامي درآمد و در مبارزه با طاغوت و فساد فعاليت نمود. شهيد استكي كه در ابتدا معلم دوره راهنمايي بود بعدها مسؤول آموزش و پرورش شهرستان فارسان در استان چهارمحال و بختياري شد. اين شهيد گرانقدر انقلاب اسلامي سرانجام در حالي كه از طرف مردم شهركُرد به نمايندگي مجلس شوراي اسلامي انتخاب شده بود در اول دي ماه 1360 در 26 سالگي توسط عوامل مزدور و منافق، در مشهد مقدس به شهادت رسيد و در شهركرد به خاك سپرده شد.

پس ازاستقراركاروان امام حسين (علیه السّلام) دردشت كربلا، سپاه كفر بدستورابن زياد ازهرطرف به اين مكان هجوم آوردند. درمنابع سپاه دشمن را تا اين روزازايام محرم سال61هجري نزديك به 30000تن ذكركرده اند. سپاه عمربن سعد بيش از5000تن و نيز4000سربازبه سركردگي شمر، ازجمله آنان بودند. همچنين حرّبن يزيد رياحي با افرادش تحت نظرعمرسعدبود. مسعودي نقل كرده است همه كسانيكه درجنگ با امام حسين (علیه السّلام) شركت داشتند ازاهالي كوفه بودند؛ كوفياني كه خود با سرورشهيدان بيعت كردند و پس ازدعوت ايشان به كوفه، فريب فرماندهان سپاه كفررا خوردند و امام حسين (علیه السّلام) را تنها گذاشتند. اما حماسه مظلوميت امام حسين (علیه السّلام) درتاريخ جاويدان ماند و امروزاباعبدالله الحسين (علیه السّلام) و ياران اندك اما مخلص ايشان نمونه و مظهرشجاعت و ايمان قاطع به پروردگاريكتا براي انسانهاي آزاده اند.

محمّدبن حكيم عالم برجسته علوم قرآني درچين بدرود حيات گفت. وي نزد چيني ها به چانگ چي ماي معروف است. حكيم درسرزمين چين زبانهاي فارسي و عربي و علوم اسلامي را تدريس مي‎كرد و عمرخود را وقف تبليغ و تدريس فرهنگ غني اسلام دراين كشوركرد. ازتأليفات ارزشمند محمّدبن حكيم« دستورزبان فارسي به زبان چيني» را مي‎توان نام برد. همچنين «مسجد بزرگ استان جي نينگ» ازبناهايي است كه استاد حكيم دايركرده است.

قانون آزادي مطبوعات درمجلس شوراي ملي تصويب شد. بدين ترتيب نخستين روزنامه هاي فارسي زبان پس ازمشروطيت درايران انتشاريافت كه ازآن جمله روزنامه مجلس را به مديريت سيد محمد صادق طباطبايي مي‎توان نام برد.

دولت روس كه از زمان پطر كبير در صدد اتصال به درياي آزاد از طريق جنوب بود، با هر بهانه‏اي متصرفات خود را افزايش مي‏داد. در سال 1218 ق مردم قره‏باغ و گنجه شورش كردند كه با عكس العمل خشن دولت روس سركوب شدند. مردم آن نواحي به ايران متوسل شدند و اين امر باعث آغاز جنگ اول ايران و روسيه گرديد. در ابتدا عباس ميرزا وليعهد و فرزند ارشد فتحعلي شاه قاجار بر سيسيانوف فرمانده‏ي روسي غلبه كرد و نيروهاي روسيه عقب نشيني كردند. بعدها سيسيانوف در اين جنگ كشته شد و زمينه‏ي جنگ اصلاندوز و امضاي معاهده‏ي ننگين گلستان فراهم آمد.

ملا احمد بن علي‏اكبر مراغي معروف به فاضل مراغه‏اي از علماي برجسته‏ي آذربايجان، پس از سال‏ها تحصيل در حوزه‏ي علميه‏ي نجف و بهره‏گيري از محضر اساتيد مشهوري چون شيخ مرتضي انصاري و حاج سيد حسين كوه كمره‏اي، فقيهي متبحّر در علم فقه، اصول فقه و ديگر علومِ ديني شد. وي پس از بازگشت به ايران به تدريس پرداخت و شاگردان برجسته‏اي را تربيت كرد. فاضل مراغه‏اي همچنين كتب متعددي را در زمينه‏هاي مختلف علوم ديني به رشته‏ي تحرير درآورد. از اين دانشمند گرانقدر، تفسيري بر بخشي از قرآن و همچنين حاشيه‏هايي بر متون قديمي اسلامي به جاي مانده است. فاضل مراغي در وادي السلام نجف اشرف مدفون است.

آيت‏اللَّه حاج شيخ محمدباقر كمره‏اي خميني در سال 1320 قمري در كَمَره (در اطراف خمين) ديده به جهان گشود. از آثار فراواني كه از ايشان باقي مانده است، مهارت آن عالم فرزانه در فقه، اصول، تفسير، كلام و عقايد، تاريخ، تراجم، ادبيات عرب و عجم، لغت، حديث، ملل و مذاهب اسلامي، معاني و بيان و غيره مشهود است. از جمله كتاب‏هايش كه متجاوز از پنجاه عنوان است، عبارتند از: خداشناسي، الدين في طَور الاجتماع (5 جلد)، ستون دين، روحانيت در اسلام (2 جلد)، خودآموز علم بلاغت، مرواريد حكمت و... . آيت‏اللَّه محمدباقر كمره‏اي از تمام اساتيد خويش اجازه‏ي اجتهاد و روايت داشته و اجازه‏ي اجتهادش از آيت اللَّه شيخ عبدالكريم حائري يزدي بسيار قابل توجه است. سرانجام اين عالم فرزانه پس از عمري سرشار از خدمات ديني، اجتماعي و علمي در 95 سالگي در تاريخ 5 محرم الحرام 1416 قمري، برابر با 14 خرداد 1374 شمسي بدرود حيات گفت و در صحن حرم مطهر حضرت عبدالعظيم حسني (علیه السّلام) در ري به خاك سپرده شد.

انگلستان و فرانسه با خارج كردن نيروهاي خود از منطقه كانال سوئز به تجاوزات خود به اين منطقه خاتمه دادند. بعد از حملات رژيم اشغالگر قدس به شبه جزيره سينارو تخريب بسياري ازتأسيسات بندري كانال سوئز دو دولت انگليس و فرانسه نيزعليه مصرعمليات مشترك خود را آغازكردند. آنان كه ازملي شدن كانال سوئز بدستورمجال عبدالناصررئيس جمهورمصرناخشنود بودند همزمان به اين كشور حمله كردند. اين ماجرا با وساطت سازمان ملل خاتمه يافت.

كارتاژ از مهم‏ترين كوچ‏نشين‏هاي فينيقي بود كه بنا به روايات قديم، از سال 814 قبل از ميلاد بنا شد. كارتاژها به دليل دارا بودن موقعيت استراتژيك و قرار گرفتن در كنار دريا و در اختيار داشتن بندرهاي خوب و مناطق حاصل‏خيز، به زودي شروع به پيشرفت نمودند. در آغاز، كارشان منحصر به تجارت بود اما در ادامه با تجهيز نيروي دريايى و ساخت كشتي، به توسعه قلمرو خود پرداختند و به تدريج در سيسيل، ساردنِي، سواحل شمالي افريقا و اسپانيا استقرار يافتند. روابط امپراتوري روم و كارتاژ در ابتدا دوستانه بود اما در پي جنگ كارتاژها با يكي از متحدان روم و تصرف سرزمين آن‏ها، جنگ بين رومي‏ها و كارتاژ آغاز شد. به طور كلي بين روم و كارتاژ، سه جنگ به وقوع پيوست كه سومين و آخرين دوره جنگ‏هاي تاريخي و خونين ميان آن دو در 22 دسامبر 146 ق.م، با پيروزي روم و اضمحلال حكومت كارتاژها به پايان رسيد. جنگ‏هاي اين دو امپراتوري به نام جنگ‏هاي پونيك معروف است و در اولين دوره آن‏ها، رومي‏ها و در دومين دوره، كارتاژها پيروز شده بودند و با پيروزي رومي‏ها، در جنگ سوم، امپراتوري كارتاژ عملاً متلاشي شد.

جيوواني بوكاس، نويسنده بزرگ ايتاليايى كه بيشتر از او به عنوان بوكاتْ‏چو و بوكاچيو ياد مي‏شود، در هشتم سپتامبر 1313م در نزديكي فلورانس ايتاليا به دنيا آمد و سپس در شهر فلورانس به تحصيل پرداخت. او در جواني به نجوم علاقه‏مند شد و مدتي به مطالعه اين علم و فراگيري زبان يوناني مشغول بود تا اين‏كه به نويسندگي روي آورد. بوكاچيو هم‏چنين مدتي به كارهاي سياسي اشتغال داشت. وي در جواني منظومه شكار دايانا در هجده بند و داستان فيلوكولو در هفت جلد را پديد آورد و به دنياي ادب راه يافت. با اين حال بوكاچيو پس از نگارش كتاب دكامرون به شهرت رسيد و اين اثر بود كه پايه‏هاي افتخار و محبوبيت را براي بوكات‏چيو استوار ساخت. دِكامرون كه يكي از كتاب‏هاي بزرگ دنيا به شمار مي‏رود، مجموعه‏اي از داستان‏هاي كوتاه است و علي رغم اين‏كه موضوعات آن‏ها ابتكاري نيست اما سبك نگارش آن پر از زندگي است. دكامرون مجموعه يك‏صد داستاني است كه طي سفري ده روزه كه گروهي جوان در دوران طاعون اروپا از فلورانس به تپه‏هاي خارج شهر داشته‏اند براي هم‏ديگر تعريف كرده‏اند. اين داستان‏ها هم هرزه و هم موثر و تكان‏دهنده است به طوري كه در ادبيات آينده اروپا اثراتي عميق بر جاي نهاده است. تنوع خارق‏العاده موضوع‏ها، قهرمانان، خصيصه‏ها، مكان‏ها و زمان‏ها از طرفي و شيوه نگارش و انديشه‏ها از طرف ديگر، دكامرون را اثري بي‏نظير ساخته و موجب شده است كه در طي قرن‏ها، ترجمه‏ها و تفسيرهاي گوناگوني درباره خصوصيت‏ها و ادراك‏هاي عميق اين شاه‏كار ادبي به عمل آيد. شخصيت بديع بوكاچيو در آن است كه واقعيت‏هاي عصر خويش را به موضوع‏هاي عهد باستان پيوند مي‏زَند، چنان كه نمي‏توان افسانه‏هاي قديم را از سرگذشت‏هاي واقعي عصر او تشخيص داد. كتاب دكامِرون او، كمدي الهي واقعي است با هزاران رنگارنگي و گوناگوني در تجسم حالت‏هاي خاص گروه‏ها و افراد بشري. بوكاچيو، به معني واقعي، متبحّر در فرهنگ باستان بود و كسي بود كه قدرت داشت فرهنگ وسيع خود را با فرهنگ يونان و روم قديم متجانس گرداند. آثار بوكاچيو بسيار گوناگون است و از چنان قدرت خلاقيت و دقت در هنر برخوردار كه مقام او را بسيار بالا برده است. تعدادي از آثار او عبارتند از: نسب نامه خدايان دوره شرك در 15 جلد، ترانه‏هاي شباني و منظومه‏هاي فيامِتا و تزئيدا. جيوواني بوكاچيو سرانجام در 22 دسامبر 1375م در 62 سالگي درگذشت.

در جريان زلزله بزرگ جزيره سيسيل واقع در جنوب ايتاليا در 22 دسامبر 1693م، سه شهر بزرگ اين جزيره به كلي ويران شد و به شهرهاي ديگر نيز خسارات فراواني وارد آمد. اين زلزله پرتلفات‏ترين زلزله در تاريخ ايتاليا محسوب مي‏شود كه در جريان آن، بيش از هشتاد هزار نفر از مردم اين جزيره كشته شدند.

رالْفْ والْدو اِمِرسون، نويسنده، اديب و فيلسوف معروف امريكايى در 25 مه 1803م در امريكا به دنيا آمد. وي كودكي خود را در غم مرگ پدر و رنج تنگ‏دستي پشت سر نهاد و پس از اتمام دروس دانشگاهي خود، به مطالعه فلسفه وتاريخ پرداخت. وي در جواني راهي اروپا شد و پس از آشنايى با افكار دانشمندان و نويسندگان اروپايى، براي ايراد خطابه درباره فلسفه زندگي به سراسر امريكا سفر كرد. هر چند در ابتدا قرار بود كه وي به كليسا بپيوندد، ولي بر اثر بيان نظرات مخالف كليسا، مجبور به كناره‏گيري از آن گرديد. امرسون سپس خانه‏اش را در شهر كنكورْدْ، محفل اهل علم و ادب ساخت و افكار فلسفي خويش را كه بر مبناي سير و سلوك گذارده شده و از حكماي شرق الهام گرفته بود، عرضه كرد. وي در سال 1836م رساله طبيعت را منتشر نمود كه در آن عقيده خود را در مخالفت با فلسفه مادي بيان كرده و عالم طبيعت را مظهري از عالم معنوي و روحاني دانسته است. فلسفه امرسون، يك نظام فلسفي خشك نبود و ادعا نداشت كه انديشه‏اش از يك ثبات جزمي و يقيني برخوردار است. او بر اين عقيده بود كه همه آدميان، اجزاي حياتي يك وجود هستند و آن، بشريت است. بنابراين كار ما آن است كه وحدت و يك‏پارچگي انسان را به عنوان جزء و پاره‏اي از خداوند، دوباره مورد تاييد قرار دهيم. امرسون هم‏چنين بر اين اعتقاد بود كه افراد انسان نامتناهي هستند و زندگي خصوصي هر انساني را مي‏توان شكوه‏مندتر از هر مملكتي در تاريخ گردانيد. امرسون مي‏خواهد كه هر انسان بر ذات خود تكيه كند. در فلسفه استقلال جهاني امرسون، زيبايى‏دوستي در شناسايى ارتباطي كه ميان همه افراد بشر وجود دارد نهفته است. امرسون، خدا را واقعيت مطلق مي‏داند كه از عالم هستي جدا نيست. وي مي‏گفت: هر جا دو نفر سرگرم گفتگو هستند، نفر سومي هم حاضر است و آن خداست. زندگي مكتبي است براي پرورش دوستي؛ ما هميشه مشتاقيم تا به كلاس توحيدبخش ارواح انساني بشتابيم. هنر دوستي را در خود پرورش ده تا به قلب حقيقت نزديك‏تر شوي. اگر در دل انساني، تخم لطيف محبت به ديگران كاشته شود و آن انسان احساس كند كه انسان‏هاي ديگر، خودِ ديگري هستند، اين احساس مي‏تواند شگرف‏ترين تغييرات را در دنياي ظواهر پديد آورد. به طور كلي، يگانگي بشر، عظمت انسان معمولي و ترقي مستقيم همه آدميان در پرتو سائقه دوستي به سوي شناسايى روحي جهاني كه وحدت بخش همه نفوس فردي است، اصول فيلسوفانه امرسون را شكل مي‏دهند. امرسونْ شعارِ خود را در آزادي انديشه و هنر اعلام نمود و توجه گروهي را به خود جلب كرد و انديشه‏هايش سرچشمه فكر تازه به شمار آمد. در نظر امرسون، راه حل اصلي براي برطرف كردن سرگشتگي بشر در انتخاب زندگي يا انزوا در جامعه را بايد در وجود خويش جستجو كرد. امرسون در كنار تفكرات فلسفي، به عنوان نويسنده و شاعري توانا، مشهور است. او هم‏چنين سهم موثري در شناساندن رجال ادبي ايران هم‏چون سعدي، حافظ، خيام و مولوي به امريكائيان دارد. امرسون را اولين اديب امريكايى دانسته‏اند كه با ادبيات ايران آشنا شده است. اشعار امرسون كه رنگي عارفانه دارد و غالباً با حكمت و پند و اندرز آميخته است، در ديوان او انتشار يافته‏اند. امرسون با شعر و نوشته‏هاي فلسفي خود، جنبشي آشكار در افكار ملي امريكا پديد آورد؛ وي در ميان ادباي امريكايي قرن نوزدهم مقام ممتازي كسب كرد و پيشواي رُنِسانْسْ امريكايي به شمار آمد. رالف والدو امرسون سرانجام در 22 دسامبر سال 1882م در 79 سالگي درگذشت. با اين حال، آثار كامل امرسون، 22 سال پس از مرگش در سال 1904م، در 12 جلد انتشار يافت.

پس از حمله رژيم صهيونيستي به شبه جزيره سينا، تهاجم هوايى مشترك فرانسه و انگليس عليه مصر نيز در اوايل نوامبر سال 1956م آغاز شد كه در نتيجه اين حملات، بسياري از تاسيسات بندري كانال سوئز تخريب شد. دليل اصلي اين حملات كه بعدها به جنگ كانال سوئز معروف گرديد، اعلام ملي شدن اين كانال توسط جمال عبدالناصر رئيس جمهور وقت مصر بود. تجاوز نيروهاي انگليس و فرانسه و اسرائيل به خاك مصر در سراسر جهان با نفرت و انزجار روبرو شد و حتي در خود فرانسه و انگليس هم مخالفت‏هاي شديدي را برانگيخت. نيروهاي متجاوز سرانجام تحت فشار افكار عمومي جهان، به تصميمات سازمان ملل متحد گردن نهاده و عمليات نظامي عليه مصر را متوقف ساختند. پس از آن، نيروهاي حافظ صلح سازمان ملل متحد از روز پانزدهم نوامبر 1956م در طول كانال سوئز مستقر شدند و عمليات تخليه نيروهاي متجاوز از خاك مصر، پنجاه روز پس از آغاز تهاجم آنان، تا روز 22 دسامبر 1956م پايان يافت.

كورْتْ والْدْهايْمْ، چهارمين دبير كل سازمان ملل متحد در 21 دسامبر 1918 م درجنوب اتريش به دنيا آمد. وي در دانشگاه ويِن تحصيل نمود و در سال 1945م به عنوان ديپلمات وارد وزارت خارجه اتريش شد. والدْهايْم از آن پس به ترتيب در پُست‏هاي سفير اول اتريش در پاريس، ناظر در سازمان ملل، سفير اتريش در كانادا، سفير اتريش در سازمان ملل و وزير امور خارجه اتريش خدمت كرد و از 22 دسامبر 1971 م، در سن 53 سالگي براي يك دوره پنج ساله به دبير كلي سازمان ملل متحد منصوب شد. وي كار خود را در اين پست از اول ژانويه 1972م آغاز كرد و در سال 1977م مجدداً در سمت خود ابقا گرديد. در مورد والدهايم مي‏توان گفت زني كه والدهايم به عنوان دبيركل سازمان ملل متحد انتخاب شد، صهيونيست‏ها همواره با تبليغات عليه او كوشيدند تا چهره ضد صهيونيستي وي را مخدوش سازند. حمله نظامي سال 1982 نيروهاي رژيم صهيونيستي به جنوب لبنان با واكنش شديد والدهايم روبرو شد و كشتار صبرا و شتيلا و قتل‏عام آوارگان فلسطيني در اين دو اردوگاه، به شدت از جانب والدهايم محكوم گرديد. والدهايم با سخنان و موضع‏گيري‏هاي ضد صهيونيستي خود، اسرائيلي‏ها را اشغال‏گران‏ي معرفي كرد كه با زور سرنيزه، خانه‏هاي فلسطينيان را غصب كرده‏اند. والدهايم در مقايسه با دبيركل‏هاي پيشين سازمان ملل، از درايت سياسي بيشتري برخوردار بود و در طول ده سال دبير كلي سازمان ملل، نسبت به بحران‏هاي سياسي جهان بيش از ساير رؤساي قبلي اين سازمان به افكار عمومي مردم جهان توجه داشت. در زمان او، ياسر عرفات رهبر سازمان آزادي بخش فلسطين براي نخستين بار در طول عمر سازمان ملل توانست در سال 1974م وارد جلسه مجمع عمومي اين سازمان شود. به همين سبب صهيونيست‏ها در بهار 1986م تبليغات فراواني عليه والدهايم به راه انداختند تا مانع از موفقيت او در انتخابات رياست جمهوري اتريش شوند. با اين حال، علي رغم تبليغات گسترده صهيونيست‏ها در سطح جهان، والدهايم به رياست جمهوري اتريش رسيد. پيروزي والدهايم در اين انتخابات، يك شكست سياسي بزرگ براي صهيونيسم جهاني و امريكا محسوب شد. او در دوران مسئوليت خود در اتريش، همچنان زير هجوم تبليغاتي گسترده قرار داشت، به گونه‏اي‏ي‏كه حتي كشورهاي اروپايى زير فشار لابي صهيونيست‏ها، از دعوت كورت والدهايم به كشورهايشان خودداري مي‏كردند. والدهايم در 27 ژانويه 1982م در مراسم باشكوهي، مدال صلح سازمان ملل را به پاس تلاش‏هاي مداومش در راه صلح و امنيت جهاني دريافت كرد. والدهايم در نهايت در انتخابات سال 1992م از رقيب انتخاباتي خود شكست خورد و پس از نزديك به پنجاه سال، از فعاليت‏هاي سياسي كناره‏گيري كرد.

نيكُلاي چائوشِسْكو، رئيس جمهور پيشين روماني، از دسامبر1967م به رياست شوراي دولتي اين كشور منصوب گرديد و علي‏رغم قرار داشتنِ روماني در بلوك شرق، از مخالفان سرسخت اصلاحات سياسي در بلوك كمونيسم به شمار مي‏رفت. وي در سال 1974م از سوي كميته مركزي حزب كمونيست روماني به رياست جمهوري اين كشور انتخاب شد. وي در طول سال‏هاي زمام‏داريش در روماني، با مهارت بسياري سعي در ايجاد موازنه بين شرق و غرب داشت. با اين حال چائوشسكو هم‏چون ساير حاكمان كشورهاي سوسياليستي اروپا، در روماني، ديكتاتوري حزب كمونيست را برقرار كرده بود. برنامه‏هاي اقتصادي او از اوايل دهه 1980، موجب تشديد مشكلات اقتصادي در روماني شد و به تدريج اعتراض‏ها و تظاهرات مردم را برانگيخت. مقاومت چائوشسكو در مقابل انتظارات مردم و جامعه جهاني براي اصلاحات سياسي و اقتصادي در روماني در اواخر دهه 1980، وي را منزوي كرد. در سال 1987م، مشكلات زندگي و شرايط سخت كاري به اعتصابات و راهپيمايى‏هايى منجر شد كه به وسيله پليس سركوب شد. در پايان سال 1989م، رويارويى مردم ناراضي روماني و پليس، كشته‏ها و زخمي‏هاي زيادي برجاي گذاشت و دولت وضعيت فوق‏العاده اعلام كرد ولي گروهي از نظاميان با پشتيباني گسترده مردم، دست به كودتا زدند و چائوشسكو را پس از 24سال زمام‏داري، در 22 دسامبر 1989م سرنگون كردند. در نهايتْ چائوشسكو و همسرش، سه روز بعد، پس از يك محاكمه سريع، به جرم نسل كشي و فساد اقتصادي، اعدام شدند. در طي اين كودتا، هفتاد هزار نفر نيز كشته شدند. (ر.ك: 25 دسامبر)

مجمع الجزاير مارشال در منطقه اقيانوسيه قرار دارد و مساحتي حدود يك ميليون كيلومتر مربع از آب‏هاي اقيانوس آرام را دربرگرفته است. اين مجمع الجزاير به عنوان يك كشور، از دو رشته جزاير به نام‏هاي راتاك و راليك تشكيل شده است. در قرن شانزدهم، دريانوردان اسپانيايى، اين جزاير را كشف نمودند و استعمارگران اسپانيا بيش از سه قرن آن را در اختيار داشتند. از سال 1850 نفوذ آلمان نيز در اين مناطق آغاز شد اما در جريان جنگ اول جهاني، جزاير مارشال به تصرف ژاپن درآمد. جامعه ملل نيز در سال 1920م قيموميت اين جزاير را به ژاپن واگذار نمود. جزاير مارشال در جنگ جهاني دوم، به تصرف نيروهاي امريكا درآمد و سازمان ملل نيز قيموميت امريكا را تأييد نمود. از سال 1965م تمايلات استقلال‏طلبانه در اين جزاير رو به گسترش نهاد. در سال 1979م اين كشور صاحبِ دولتي خود مختار گرديد و در اولين روز ماه مه همان سال قانون اساسي آن تصويب شد تا اينكه جزاير مارشال در 22 دسامبر 1990 به استقلال دست يافت. با اين حال تعدادي از جزاير اين كشور به علت انجام آزمايشات هسته‏اي، دفن زباله‏هاي هسته‏اي و انهدام گازهاي سمّي در آن، غيرقابل سكونت گشته و بسياري از ساكنان بومي آن دچار بيماري‏هاي گوناگون شده‏اند. مساحت خشكي‏هاي جزاير مارشال حدود 181 كيلومتر مربع است كه بيش از 51 هزار نفر را در خود جاي داده است. پيش‏بيني شده است جمعيت آن تا سال 2020 به حدود 70 هزار نفر بالغ گردد. پايتخت اين كشور، ماجورو و شهر مهم آن، ابيه است. حدود 90 درصد مردم اين جزاير نژاد بومي داشته و دين اكثريت آن‏ها مسيحي مي‏باشد، گرچه مذاهب بومي نيز رواج دارد. واحد پول جزاير مارشال دلار امريكاست و نوع حكومت آن جمهوري با دو مجلس قانون‏گزاري است. هم‏چنين اول ماه مه، سال‏روز تصويب قانون اساسي جزاير مارشال، به عنوان روز ملي اين كشور نام‏گذاري شده است.

/س